چکیده

خداوند حکیم انسان را برای رسیدن به کمال و سعادت آفریده است. کمال انسان در ابعاد مختلف بینشی، گرایشی و توانشی قابل تحقق است.از شمار موضوعاتی که درباره‌ی کمال انسان مطرح می‌شود، عوامل مؤثر در آن است. یکی از عواملی که می‌تواند در کمال انسان نقش ایفا کند صبر اوست. این پژوهش نقش صبر در کمال انسان را با هدف زمینه‌سازی نیل انسان‌ها به کمال بررسی می‌کند. روش گردآوری اطلاعات، فیش‌برداری و پردازش آن به روش توصیفی و تحلیل و تفسیر موضوعی روشمند خواهد بود.

صبر در انسان موجب شناخت مسیر هدایت، رشد معرفت آدمی و درک بهتر آیات و نشانه‌های خدا، درک صحیح نسبت به بی ارزش بودن ثروت دنیا و ترجیح ثواب الهی بر آن و درک صحیح بهترین شیوه‌ی برخورد با دشمنان می‌شود.

از سوی دیگر صبر، فروکاستن امیال وغرایز، تقویت روحیه‌ی امیدواری در انسان، گرایش به پرستش خدای یکتا و دوری از شرک، ایجاد روحیه‌ی شجاعت، تعادل بخشیدن به خوف و رجاء نسبت به پروردگار، جهت دهی مثبت به امیال و خواسته‌ها، اثرپذیری و پذیرش با بصیرت آیات الهی و جهت دهی مثبت به عواطف و ایجاد روحیه‌ی عفو و گذشت در انسان را در پی دارد.

همچنین صبر زمینه ساز وفای به عهد الهی و عدم نقض پیمان، پیوند با افراد مورد تأکید خداوند، اقامه‌ی نماز، انفاق در راه خدا و اعتدال در آن، دفع خطاهای خود و دیگران، تواضع،فروتنی و رفتار مسالمت‌آمیز با جاهلان، شب‌زنده‌داری و عبادت خالصانه‌ی خداوند، پرهیز از امور باطل و بیهوده و پایداری در راه حقّ و ایستادگی مقابل طاغوت است.

کلیدواژه‌ها: صبر، کمال انسان، کمال بینشی، کمال گرایشی، کمال رفتاری