چکیده
یکی از بهترین و جامعترین ویژگیهای اخلاقی از نظر قرآن کریم، تقوای الهی است که تأثیر به سزایی در سعادت ابدی انسان و کرامت اکتسابی او نزد پروردگار دارد. مراد از تقوا در قرآن این است که انسان با ایمان به خدا و امتثال از اوامر و اجتناب از نواهی او، خود را از شقاوت اخروی حفظ نماید. حالت مطلوب و ایدهآل تقوا زمانی محقق میشود که بصورت یک ملکهی ثابت نفسانی دربیاید. شکلگیری این صفت به عنوان یک هدف ارزشمند، متوقف بر طینمودن مراحل متعدّد و متوالی است که در قالب یک فرایند قابل پیگیری میباشد.
در این پایاننامه تلاش شده با جمعآوری، دستهبندی و تحلیل آیات به روش تفسیر موضوعی، فرایند مورد نظر قرآن، به عنوان مسئلهی تحقیق، کشف و شناسایی شود. بدون شک تحقّق تقوای الهی، بدون درنظرگرفتن مجموعهی نظاممند مقدّمات آن، نتیجهبخش نخواهد بود.
بنابر یافتههای تحقیق، «علم»، «میل» و «عمل»، به ترتیب، سه گام اصلی در این مسیر هستند که با شرایط خاصی منتهی به نتیجهی نهایی میشوند. نقطهی شروع از آنجاست که آگاهیهایی برای انسانِ متقّی حاصل میشود. شناخت مبدأ، معاد، راه و راهنمایان، جزو سرچشمههای اولیهی تقوا به شمار میآیند. البته شرط اثرگذاری آن، ذکر و یاد دائمی معلومات است.
در گام دوم انفعالات و احساساتی در فرد شکوفا شده و فعلیّت مییابد. امیال لازم در اینجا شامل سه عنوان کلّیِ خوف، رجاء و محبت نسبت به متعلّقهای شناختی میشود که برانگیخته شدن آنها در برآورده نمودن تقوای دینی مؤثر است. شرط عبور از این مرحله غلبهی امیال متعالی بر دانی و رسیدن به عزم و ارادهای راسخ است.
مرحلهی پایانی انجام اعمال و رفتارهای اختیاری است. به طور کلّی ایمان و عمل صالح، رفتارهای جوانحی و جوارحیِ لازم در این مرحله محسوب میشوند. شرط اثربخشی آنها برای تشکیل خروجی نهایی فرایند، یعنی ملکهی نفسانی تقوا، عبارت است از تکرار و استمرار رفتار.
واژگان کلیدی: تقوا، ملکه ی تقوا، فرایند، علم، میل، عمل، قرآن کریم.