چکیده

 مسئله حسن ظن به خدای متعال به جهت اهمیت فراوان و آثار آن از جمله مهمترین آن، تاثیر مستقیم بر نحوه­ تعامل خدای متعال با بندگان در عرصه زندگی شان و همچنین به واسطه کاستی های تحقیقی و پژوهشی در این زمینه، وجه اهمیت خود را نشان میدهد.هدف این پژوهش ارائه راهکارهایی با توجه به ابعاد وجودی انسان (بینش، گرایش و کنش) و به شیوه تفسیر موضوعی از قرآن کریم،جهت تقویت حسن ظن انسان به خدای متعال می باشد. در این پژوهش بعد از تبیین مفاهیم و پرداختن به تعریف حسن ظن، در دو مرحله، که هر کدام، مکمل دیگری محسوب می­گردد به بررسی موانع  بینشی، گرایشی و کنشی حسن ظن به خدا و راه رفع آن و نیز موجبات بینشی، گرایشی و کنشیِ حسن ظن به خدا از دیدگاه قرآن می پردازیم. تعریف اصطلاحی حسن ظن به خدا در «اخلاق» ، حالتی که در آن، انسان متوقع خیر از خدا بوده و به او اطمینان دارد و موضوع پایان نامه بر محور همین اصطلاح است. اعتقاد نیکو (ظن حسن) از مقومات حسن ظن است. در این پژوهش به این نتیجه رسیدیم که شرک، نفاق، نداشتن شناخت صحیح از نظام خلقت و عدم شناخت ارزش­های واقعی از موانع بینشی، و تکبر، ترس مذموم، دنیاگرایی و دوستی با افراد ناباب از موانع گرایشی، و گناه مانع کنشی حسن ظن به خداست، و راه برطرف کردن هر یک تبیین شد. در مرحله­ی­ بعد، شناخت اوصاف و افعال الهیِ مطرح در موضع امید و شناخت انسان نسبت به خود از موجیات بینشی، ترس ممدوح (خوف از خدا) از موجبات گرایشی، و ایمان و حسن عبادت از موجبات کنشی حسن ظن به خداست.

واژگان کلیدی: حسن ظن، خوش بینی، حسن ظن به خدا، تقویت حسن ظن به خدا، موانع حسن ظن به خدا، رفع موانع حسن ظن به خدا، زمینه های حسن ظن به خدا، توقع خیر از خدا.